บทบาทของสถาปนิกในการจัดการปัญหาคนไร้บ้านในลอส แองเจลิส
- Ben Vatanya
- 22 ก.พ. 2563
- ยาว 12 นาที
อัปเดตเมื่อ 23 ก.พ. 2563
Considering the Architect’s Role in Addressing Homelessness in Los Angeles
By Sean Joyner, 31 January 2020
เขียนโดย Sean Joyner, 31 มกราคม 2563
แปลโดย BenVatanya
NAC Architecture's concept for the LAC+USC Medical Center Restorative Care Village
แนวคิดของบริษัท NAC Architecture สำหรับสร้างศูนย์พยาบาล LAC+USC
With the dramatic rise of homelessness in Los Angeles, addressing the issue has become a paramount concern. Political pressure is rising, and the onset* of public programs, task forces, and initiatives have shown promise*, but still face mounting roadblocks. In response, many are pounding their fists in frustration. This endemic* has been in discussion amongst architects also, who, as citizens themselves, seek to contribute to a resolution.
จำนวนคนไร้บ้านที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างมากในลอส แองเจลิส ชี้ให้เห็นว่านี้เป็นประเด็นสำคัญที่เราต้องตระหนัก ความกดดันทางการเมืองเพิ่มสูงขึ้น ประกอบกับการริเริ่ม*มาตรการทางสังคมหลายๆ อย่าง การตั้งหน่วยงานมากมาย และอีกหลายโครงการริเริ่ม ได้แสดงความสำเร็จให้เห็น* แต่ก็ยังพบอุปสรรคอยู่หลายๆ อย่าง ผลก็คือ หลายส่วนยังคง (ตีหมัดตัวเองด้วยความ) สับสน ปัญหา*นี้ได้เป็นประเด็นถกเถียงในกลุ่มสถาปนิกผู้ซึ่งก็เป็นพลเมืองที่ต้องการมีส่วนช่วยแก้ไขปัญหาด้วยเช่นกัน
_
The need for shelter is a basic human need, and the architect recognizes a duty to facilitate that need. But, when it comes to addressing an issue so marred* with bureaucratic constraints, we realize something so seemingly simple is multifaceted and complex. As architects, how can we better understand those complexities? And what is our role in the manner? There isn't a single answer. But, let's look at the work of a few architects and investigate how each embraces their duty to listen and collaborate in order to help establish fruitful partnerships. Perhaps, our exploration might inform us as to how we can think more critically about this social dilemma*.
ความต้องการที่อยู่อาศัยเป็นหนึ่งในปัจจัยพื้นฐานของมนุษย์ และเหล่าสถาปนิกก็รับเป็นหน้าที่ในการตอบสนองความต้องการนั้น แต่เมื่อมาถึงการจัดการปัญหาที่ติด*ข้อจำกัดด้านระบบราชการ เราก็ได้ตระหนักว่าบางเรื่องที่ดูธรรมดา จริงๆ แล้วมีหลายแง่มุมและซับซ้อน ในฐานะสถาปนิก เราจะสามารถเข้าใจความซับซ้อนเหล่านั้นได้มากขึ้นอย่างไร? และเราควรมีบทบาทอย่างไร? มันไม่ได้มีเพียงคำตอบเดียว แต่มาดูผลงานของสถาปนิกบางท่านและสำรวจดูว่าการรับฟังและร่วมแรงร่วมใจกันนั้นช่วยสร้างกลุ่มพันธมิตรจนสำเร็จผลดีงามได้อย่างไร บางที การสำรวจของเราอาจบอกเราว่าเราสามารถคิดเชิงวิพากษ์ให้มากขึ้นเกี่ยวกับสภาวะเช่นนี้*ได้อย่างไรบ้าง
_
Tackling the Healthcare Issue
การรับมือกับประเด็นด้านสาธารณสุข
The problem of homelessness contains many moving parts, and within this multidimensional landscape, healthcare service remains one of the larger obstacles to address. Living on the street is dangerous, and the risk of sickness and disease lurks* daily. When a homeless person needs medical attention, more often than not, the only option is the emergency room. Here, individuals receive some attention and care but are then released prematurely* as the demand for beds in our E.R.s cannot meet the need experienced by people who are homeless. Toiling* on the streets, without the appropriate time to recover, these individuals are forced back to the emergency room. And the cycle repeats on and on until the inevitable takes place.
ปัญหาการไร้บ้านประกอบด้วยหลายกลไกที่ขับเคลื่อน และในภูมิทัศน์ที่มีหลายมิตินี้ การบริการสาธารณสุขยังคงเป็นอุปสรรรคใหญ่ที่ต้องจัดการ การใช้ชีวิตบนท้องถนนนั้นอันตรายและเสี่ยงต่อความเจ็บป่วยและโรคภัยที่แฝง*อยู่ในทุกๆ วัน เมื่อคนไร้บ้านต้องการรักษาพยาบาล บ่อยครั้ง ทางเลือกเดียวคือไปที่ห้องฉุกเฉิน ที่ซึ่งพวกเขาจะได้รับบริการทางการแพทย์ แต่ก็ถูกปล่อยกลับก่อนกำหนด*เพราะความต้องการใช้เตียงพยาบาลที่ไม่เพียงพอต่อความต้องการของคนไร้บ้าน การต้องใช้ชีวิตดิ้นรน*อยู่บนท้องถนนโดยไม่มีเวลาเพียงพอในการรักษาตัว แล้วผู้คนเหล่านี้ก็จะต้องกลับไปสู่ห้องฉุกเฉินอีกครั้ง และวงจรนี้ก็เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
_
"Most of us have the opportunity to recuperate* from illness at home or in a longer stay in a medical facility," writes Michael Pinto, AIA, and Michael R. O'Malley, AIA, LEED AP, both principals at NAC Architecture. "Without that opportunity, homeless individuals are not recovering from the conditions that triggered their first hospital visit. As a result, they become frequent visitors to emergency departments. It's not effective; it's not efficient; it's not humane." The pair call for the implementation* of recuperative care facilities "that provide both acute and post-acute medical respite* for homeless persons who cannot successfully recover from illness or injury in the streets, but who are not ill enough to remain in a hospital." An offering of this kind would give the homeless individual the environmental quality they need to fully realize their recovery.
“เราส่วนมากมีโอกาสที่จะได้พักฟื้น*จากความเจ็บป่วยที่บ้านหรือได้เวลานานขึ้นในสถานพยาบาล” เขียนโดยไมเคิล ปินโต สถาบันสถาปนิกอเมริกัน (AIA) และไมเคิล อาร์ โอแมลลี AIA, LEED AP ทั้งคู่เป็นเจ้าของบริษัท NAC Architecture “เมื่อไม่ได้รับโอกาส คนไร้บ้านจะไม่หายจากอาการป่วยที่เป็นสาเหตุให้พวกเขาเข้าโรงพยาบาล ผลคือ พวกเขาก็กลายเป็นขาประจำของห้องฉุกเฉินไป มันไม่มีประสิทธิภาพ ไร้มนุษยธรรม” ทั้งคู่เรียกร้องให้มีการสร้างสถานที่พักฟื้น “ซึ่งจะให้การรักษาอาการและดูแลจนหายดี*แก่ผู้ป่วยไร้บ้านที่ไม่สามารถหายจากอาการป่วยหรือจากอุบัติเหตุจากท้องถนน แต่ก็ไม่หนักพอที่โรงพยาบาลจะรับตัวไว้ได้” ข้อเสนอในลักษณะนี้จะช่วยมอบสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมแก่การฟื้นตัวของผู้ป่วยไร้บ้าน
_
Such an implementation* is already underway in Los Angeles. The Los Angeles County USC Medical Center is working to develop what they're calling the Restorative Care Village, a facility that will offer a robust range of services for people experiencing homelessness. Some of the components in this facility would include recuperative care, a sobriety* center, a psychiatric emergency room, psychiatric urgent care, crisis residential housing, permanent supportive housing, and a wellness center. While the final inclusion of all of these elements is not certain, the development of the Restorative Care Village has begun. A first of its kind, this development will mark a national turning point in how we can address homelessness in our cities.
การดำเนินการ*นี้เริ่มไปแล้วในลอส แองเจลิส ศูนย์พยาบาล The Los Angeles County USC Medical Center กำลังพัฒนาสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าหมู่บ้านฟื้นฟูสุขภาพ (the Restorative Care Village) ศูนย์อำนวยความสะดวกที่จะมอบบริการมากมายแก่ผู้ที่ประสบภาวะไร้บ้าน ส่วนประกอบบางส่วนในศูนย์อำนวยความสะดวกนี้จะรวมถึงส่วนพักฟื้น ศูนย์บำบัดผู้ติดแอลกอฮอลล์* ห้องฉุกเฉินทางจิตวิทยา ที่พักสำหรับผู้ป่วยวิกฤติ (เช่น ฆ่าตัวตาย) ที่พักอุปถัมภ์ถาวร (สำหรับคนไร้บ้านที่มีปัญหาด้านร่างการ เช่น พิการ) และศูนย์ส่งเสริมสุขภาพ แม้ว่าภาพผลรวมของส่วนประกอบต่างๆ เหล่านี้จะยังไม่ชัดเจน แต่การพัฒนา the Restorative Care Village ก็เริ่มต้นขึ้นแล้ว สิ่งแรกคือ การพัฒนานี้จะสร้างจุดเปลี่ยนให้ประเทศว่าเราจะจัดการปัญหาคนไร้บ้านในเมืองต่างๆ ของเราได้อย่างไร
_
An Architect’s Role
บทบาทของสถาปนิก
“The practice of architecture not only requires participation in the profession but it also requires civic engagement.”
- Samuel Mockbee, Architect
“การปฏิบัติงานด้านสถาปัตยกรรมไม่ได้ต้องการเพียงความร่วมมือในหมู่วิชาชีพแต่ยังรวมไปถึงการมีส่วนร่วมจากพลเมือง”
- แซมมูเอล มอคบี, สถาปนิก
When Michael Pinto, AIA, Design Principal at NAC Architecture LA, got invited to a County meeting a couple of years ago, he wasn't sure what he was walking into. "I walk into the meeting, and I see the leadership from across the County Health System," Michael told Archinect. He shared how the group was discussing an initial idea for the restorative villages, advocating for a no wrong door policy, and addressing the novelty of the concept. This would be a facility that would receive people wherever they were. So, if one needed recuperation, it could be provided without the E.R.; sobering care, no E.R.; psychiatric care; whatever it was, this solution would cover all areas.
เมื่อไมเคิล ปินโต AIA ผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบจากบริษัท NAC Architecture LA ได้รับเชิญเข้าร่วมการประชุมเทศมนตรีเมื่อสองปีก่อน เขาไม่แน่ว่ากำลังเผชิญกับอะไร “ผมเข้าไปในการประชุม และผมเห็นผู้นำจากระบบสุขภาพเมือง” ไมเคิลบอก Archinect เขาถ่ายทอดว่าในที่ประชุมได้มีข้อถกเถียงกันอย่างไรในประเด็นแรกเริ่มเรื่องการสร้างหมู่บ้านฟื้นฟูสุขภาพ สำหรับนโยบาย no wrong door และกล่าวถึงแนวคิดใหม่นี้ นี่จะเป็นศูนย์อำนวยความสะดวกที่จะมอบให้แก่ประชาชน ณ ที่ที่เขาอยู่ ดังนั้น ถ้ามีใครที่ต้องการการพักฟื้นก็เราจะสามารถช่วยได้โดยไม่ต้องใช้ห้องฉุกเฉิน เป็นศูนย์บำบัด เป็นศูนย์ดูแลด้านจิตวิทยา เป็นอะไรก็ตามที่มันเป็น สิ่งก่อสร้างนี้ก็เป็นได้หมด
_
"Finally, the meeting chair looks up, and he says, 'Hey, didn't we invite an architect to this?'" Michael said jokingly. "And my colleague just kind of looks over at me, sort of queueing me to speak up. And we all start talking about this in terms of architecture and how to facilitate it." After some back and forth, and taking the initial vision cast by the County and its partners, Michael and the team at NAC Architecture came back with the beginnings of a concept, which became the graphic collateral for a white paper drafted by the County and later evolved into the scoping documents for a design-build team. Fast forward to today, and the LAC+USC Medical Center Restorative Village has already approached its second phase, with NAC's concept at the helm.
“สุดท้าย ประธานการประชุมก็มองมา แล้วพูดว่า ‘เฮ้ เราเชิญสถาปนิกมาร่วมประชุมด้วยไม่ใช่หรอ’ ” ไมเคิลพูดขำๆ “และเพื่อนร่วมงานผมก็ทำท่ามองมาที่ผม คล้ายๆ ให้คิวผมพูด และเราก็เริ่มเล่าเกี่ยวกับเรื่องเหล่านั้นในแง่มุมทางสถาปัตยกรรมและวิธีดำเนินการ” หลังจากการถกกันไปมา และรับวิสัยทัศน์เริ่มแรกโดยคณะเทศมนตรีและทีมงานต่างๆ ไมเคิลและคณะจาก NAC Architecture ก็กลับไปบริษัทพร้อมกับจุดเริ่มต้นของแนวคิดซึ่งกลายมาเป็นภาพกราฟฟิกเพิ่มเติมให้แก่ร่างเทศบัญญัติ และหลังจากนั้นก็ได้ถูกรวมเข้ากับเอกสารขอบเขตการทำงานให้กลุ่มออกแบบก่อสร้าง ข้ามมาถึงตอนนี้ the LAC+USC Medical Center Restorative Village ได้เริ่มเสนอโครงการระยะที่สองแล้ว โดยใช้แนวคิดของ NAC เป็นตัวนำ
_
Designing for Dignity
การออกแบบเพื่อเกียรติยศ
The Restorative Care Village will include two connected hubs, the Acute Care* Hub and the Wellness Hub, and will progress in three phases. Phase 1, already underway, includes the construction of the development's bridge housing, split into two parts: Recuperative Care, for those in recovering from living on the streets, and Crisis Residential Care, for those dealing with domestic abuse and other challenges; both are part of the Acute Care Hub. Phase 2, just starting, includes the demolition* of three empty laboratory buildings, making way for the new Wellness Hub, which will house a Community Resource and Recreation Center, services to secure employment, Permanent Supportive Housing, a Recovery and Respite Center, and Psychiatric Urgent Care.
The Restorative Care Village จะเชื่อมต่อระหว่างสองศูนย์กลาง คือศูนย์การบริบาลเภสัชกรรมทางผู้ป่วยใน*และศูนย์ส่งเสริมสุขภาพ และจะแบ่งเป็น 3 ระยะ ระยะที่ 1 อยู่ระหว่างดำเนินการ อันรวมถึงการก่อสร้างของโครงการในองค์กรชื่อ bridge housing แบ่งเป็นสองส่วน ศูนย์ฟื้นฟูสำหรับพักรักษาจากการอาศัยบนท้องถนน และศูนย์ดูแลผู้ป่วยวิกฤติสำหรับผู้ที่ประสบกับความรุนแรงในครอบครัวและปัญหาอื่นๆ ทั้งคู่อยู่ในส่วนของศูนย์การบริบาลเภสัชกรรมทางผู้ป่วยใน ระยะที่ 2 เพิ่งเริ่มต้น การดำเนินการส่วนนี้รวมถึงการรื้อถอน*ห้องปฏิบัติการร้างสามหลัง สร้างทางสำหรับศูนย์ส่งเสริมสุขภาพใหม่ซึ่งจะเป็นที่ตั้งของศูนย์ข้อมูลและสันทนาการชุมชน ให้บริการแก่ลูกจ้าง ผู้พักอาศัยในส่วนที่พักอุปถัมภ์ถาวร ศูนย์พักฟื้นและบรรเทาอาการ และห้องฉุกเฉินทางจิตวิทยา
_
Finally, Phase 3 will return to the Acute Care Hub, starting with the demolition of the vacant Women and Children's hospital, followed by the construction of the new Psychiatric Hospital and Psychiatric Emergency Department. Working with an existing site and through collaboration with the County, health professionals, and the surrounding community, NAC's challenge was dynamic and nuanced*. In January 2019, the County released an RFP* for design-build proposals, which ultimately resulted in the selection of CannonDesign. CannonDesign plans to construct the development in a mostly modular fashion in collaboration with ModularDesign+.
สุดท้าย ระยะที่ 3 จะกลับมาพัฒนาศูนย์การบริบาลเภสัชกรรมทางผู้ป่วยในอีกครั้ง เริ่มจากการรื้อถอนโรงพยาบาลแม่และเด็กที่ไม่ได้ใช้งานในปัจจุบัน แล้วสร้างโรงพยาบาลจิตเวชและส่วนฉุกเฉินทางจิตวิทยา ทำงานร่วมกับส่วนเดิมที่มีอยู่ด้วยความร่วมมือจากเทศมนตรี ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ และชุมชนรอบๆ ความท้าทายของ NAC คือการเปลี่ยนแปลงและความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ* ในเดือนมกราคม 2019 (พ.ศ. 2562) เทศมนตรีเปิดตัวร่างข้อเสนอ*สำหรับโครงการออกแบบก่อสร้าง ซึ่งผลการคัดเลือกสุดท้ายได้แก่บริษัท CannonDesign ซึ่งวางแผนที่จะก่อสร้างแบบโมดูลาตามกระแสนิยมล่าสุด โดยร่วมมือกับ บริษัท ModularDesign+
_
The Architect as Collaborator
สถาปนิกในฐานะผู้ร่วมงาน
During their time working on the project, the team at NAC was careful to slow down, listen, and learn about the issue they were tackling. It's an approach Michael encourages more designers to adopt, to take off the "hero hat" and approach these broader social issues at a human level. "As architects, we have to be careful that we don't get out of our lane. We have limited tools and awareness," he told Archinect. "But, that doesn't stop us from working with and scaffolding* a conversation with people who know what's happening." Architects have essential skills to bring to the table*, but it's in conjunction with those who are ultimately charged with addressing these kinds of public issues. It is a team effort — the architect is one part of a much larger whole.
ระหว่างที่ร่วมทำงานในโครงการ คณะทำงานที่ NAC พยายามที่จะชะลอความเร็วในการทำงาน รับฟัง และเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหาที่พวกเขาเผชิญ เป็นวิธีการที่ไมเคิลพยายามให้ผู้ออกแบบทั้งหลายนำไปปรับใช้ เพื่อถอด “หมวกฮีโร่” และเข้าถึงประเด็นปัญหาสาธารณะในระดับเดียวกับปุถุชน “ในฐานะสถาปนิก เราควรระวังการที่เราไม่ออกนอกเส้น เรามีเครื่องมือและการรับรู้ที่จำกัด” เขาบอกแก่ Archinect “แต่นั่นไม่ได้หยุดพวกเราจากการร่วมงานและยกระดับ*การสนทนากับผู้คนที่รู้ปัญหา” เหล่าสถาปนิกมีพื้นความสามารถทั้งหลายที่จะหยิบยกประเด็นเด่นๆ ขึ้นมา* แต่ในฐานะจุดเชื่อมระหว่างเหล่าผู้ที่ได้รับหน้าที่ให้จัดการปัญหาสาธารณะเหล่านั้น มันคือการทำงานเป็นทีม - สถาปนิกเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น
_
"For architects who want to get involved in a social issue like homelessness, I think it'd be a good idea to choose a nonprofit working in homelessness," said Helena Jubany, FAIA, Managing Principal at NAC Architecture Los Angeles in a conversation with Archinect. "They've done all of the homework, and so you don't have to reinvent the wheel. Volunteering and learning from those who've been studying this issue, I think, is the best approach." Helena has been on the board of A Community of Friends (ACOF) for 16 years. ACOF is a nonprofit developer whose mission is to end homelessness by providing quality permanent supportive housing for people with a focus on those with mental illness. The organization holds an extensive portfolio of full-service properties and is committed to the management and tenant support required to operate them.
“สำหรับเหล่าสถาปนิกที่ต้องการมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาสังคมอย่างปัญหาคนไร้บ้านนี้ ฉันคิดว่าเป็นความคิดที่ดีที่จะเลือกทำงานโดยไม่หวังผลกำไรในปัญหาคนไร้บ้าน” เฮเลนา จูบานี FAIA, ผู้อำนวยการฝ่ายการจัดการจากบริษัท NAC Architecture กล่าวในระหว่างการสนทนากับ Archinect “พวกเขาทำการบ้านมาดี เลยไม่จำเป็นที่ต้องเข้าไปแทรกแซง การอาสาทำงานและเรียนรู้จากผู้ที่ศึกษาในปัญหาเหล่านี้ ฉันคิดว่า นั่นเป็นวิธีการที่ดีที่สุด” เฮเลนาเป็นคณะกรรมการบริหารขององค์กรชุมชนแห่งผองเพื่อน (A Community of Friends (ACOF)) มาเป็นเวลา 16 ปี ACOF เป็นกลุ่มนักพัฒนาที่ไม่แสวงหาผลกำไรที่มีพันธกิจเพื่อหยุดปัญหาคนไร้บ้านด้วยการมอบที่พักอุปถัมภ์ถาวรที่มีคุณภาพให้ โดยมุ่งเน้นผู้ที่มีภาวะป่วยทางจิต องค์กรถือครองทรัพย์สินมากมาย และมุ่งมั่นจัดการและสนับสนุนตามความต้องการของผู้เช่าที่จะจัดการทรัพย์สินเหล่านั้น
_
Helena began as a volunteer serving food to the homeless and later began to consider how she might make a more significant impact. "Architects are well-positioned to help in this area. After some volunteer work, I wanted to expand my reach, and so over time, I moved to the board of ACOF," she explained. Helena is the only architect on the board at ACOF and collaborates with other board members in other areas of expertise to realize the nonprofit's mission.
As an architect, Helena provides guidance, insight, and advice as it relates to the strategy and vision of the organization as it pertains to the architectural aspects of developing properties. That could be anything from helping to set up best practices to serving as an advisor for the nonprofit’s Housing Director on design-related issues. She went further to express the importance of understanding that a board position is not crucial for all architects who want to get involved. "Everyone has a gift. Some may want to volunteer on the ground, and others may feel more effective in a strategic role," she said.
เฮเลนาเริ่มต้นจากการเป็นอาสาสมัครแจกอาหารให้คนไร้บ้าน และหลังจากเริ่มตระหนักว่าเธอจะสามารถสร้างอิมแพคที่ชัดเจนกว่านี้ได้อย่างไร “สถาปนิกนั้นอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่จะช่วยแก้ไขปัญหาด้านนี้ หลังผ่านงานอาสาสมัครมา 2-3 งาน ฉันอยากจะขยายขอบเขตความช่วยเหลือ และเมื่อเวลาผ่านไป ฉันได้ย้ายไปอยู่ในตำแหน่งคณะกรรมการบริหารของ ACOF” เธออธิบาย เฮเลนาเป็นสถาปนิกคนเดียวในคณะกรรมการบริหารที่ ACOF และร่วมมือกับคณะกรรมการคนอื่นๆ จากหลายๆ วงการ เพื่อให้พันธกิจขององค์กรไม่แสวงหาผลกำไรนี้บรรลุผล
ในฐานะสถาปนิก เฮเลนาคอยแนะแนวทาง ให้ความเห็นเชิงลึก และให้คำแนะนำที่เกี่ยวกับกลยุทธ์และวิสัยทัศน์ขององค์กรให้เหมาะกับมุมมองทางด้านสถาปัตยกรรมในการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ นั่นสามารถเป็นอะไรได้ทั้งนั้นตั้งแต่การช่วยสร้างแนวปฏิบัติที่ยอดเยี่ยมในฐานะที่ปรึกษาของ Housing Director จากองค์กรไม่แสวงหาผลกำไรในปัญหาต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบ เธอต้องการแสดงความสำคัญของการทำความเข้าใจว่า ตำแหน่งคณะกรรมการบริหารไม่ได้สำคัญต่อสถาปนิกทุกคนที่อยากเข้าร่วม “ทุกคนมีพรสรรค์ บางคนอาจต้องการช่วยเหลือในภาคสนาม และอีกหลายคนอาจรู้สึกว่าตัวเองมีศักยภาพมากกว่าในบทบาทด้านกลยุทธ์” เธอกล่าว
_
The Pursuit to End Homelessness
ความพยายามหยุดปัญหาคนไร้บ้าน
In March 2017, Los Angeles voters approved Measure H, a ¼ percent increase to the County's sales tax that will provide an estimated $355 million per year for ten years to fund homeless services, rental subsidies, and housing. According to L.A. County, the measure is designed to support strategies in six primary areas:
ในเดือนมีนาคม 2017 (พ.ศ. 2560) ผู้ลงคะแนนเสียงในลอส แองเจลิส ได้เห็นชอบกับมาตรการ Measure H ให้เพิ่มภาษีจากการค้าขายในเมืองร้อยละ 0.25 ซึ่งจะทำให้มีเงินราว 355 ล้านเหรียญสหรัฐ (ประมาณ 11,200 ล้านบาท) ต่อปีเป็นระยะเวลาสิบปีเพื่อเป็นกองทุนสำหรับจัดบริการให้คนไร้บ้าน เพื่อเป็นเงินอุดหนุนสำหรับการเช่า และเพื่อการเคหะ ตามเทศบัญญัติ L.A. มาตรการออกแบบมาเพื่อสนับสนุนกลยุทธ์ 6 ด้าน ได้แก่:
Prevent homelessness (ป้องกันภาวะไร้บ้าน)
Subsidize housing (อุดหนุนเพื่อการเคหะ)
Increase income (เพิ่มรายได้)
Provide case management and services (จัดการปัญหาและบริการต่างๆ)
Create a coordinated system (สร้างระบบร่วม)
Increase affordable/homeless housing (เพิ่มบ้านราคาเหมาะสม/บ้านสำหรับคนไร้บ้าน)
_
This came about a year after the approval of Proposition HHH, a $1.2 billion bond intended to triple L.A.'s annual construction of supportive housing and build about 10,000 units for homeless Angelenos. But, while the city and County work on executing the permanent supportive housing, those living on the streets still suffer. In response, Mayor Eric Garcetti has introduced a new plan called A Bridge Home "to give homeless Angelenos in every neighborhood a refuge...until they can be connected with a permanent home." It was launched in 2018 after Garcetti and the City Council declared an "emergency shelter crisis."
ผ่านมาราวหนึ่งปีหลังจากข้อเสนอ HHH ผ่านการอนุมัติ เงินทุนจำนวนหนึ่งพันสองร้อยล้านเหรียญ (ประมาณ 38,000 ล้านบาท) ได้ทำให้การก่อสร้างที่พักอุปถัมภ์ในแต่ละปีเพิ่มเป็นสามเท่า และสร้างที่พักราว 10,000 หน่วยให้คนไร้บ้านชาวลอส แองเจลิส แต่ในขณะที่เมืองและเทศมนตรีดำเนินการสร้างที่พักอุปถัมภ์ถาวรนั้น ผู้ที่อาศัยอยู่บนท้องถนนก็ยังคงทนทุกข์ ด้วยเหตุนี้ นายกเทศมนตรีอีริค กาเซตติ จึงได้เสนอแผนใหม่ที่เรียกว่า A Bridge Home “เพื่อให้ชาวลอส แองเจลลิสที่ไร้บ้านในทุกพื้นที่ได้พำนัก จนกว่าพวกเขาจะสามารถหาบ้านถาวรได้” แผนนี้เปิดตัวเมื่อปี 2018 (พ.ศ. 2561) หลังจากกาเซตติและสภาเมืองได้ประกาศ “ภาวะวิกฤติที่พักพิงยามฉุกเฉิน”
_
The first site in response to Garcetti's initiative was El Puente, located in El Pueblo, the historic birthplace of Los Angeles. Teaming up with Gensler, Mayor Garcetti and Councilmember Jose Huizar led the group in realizing their effort in providing a site to serve the existing homeless population in the area. El Puente offers intensive case management services "that are carefully tailored to* help homeless Angelenos stabilize, begin rebuilding their lives, and move into permanent housing as quickly as possible." Since the launch of A Bridge Home, there are a total of 29 sites open or in development across the city.
พื้นที่แรกที่ตอบสนองโครงการนำร่องของกาเซตติคือเอล ปูเอนเต ซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่เอล ปูเอโบล จุดกำเนิดประวัติศาสตร์ของเมืองลอส แองเจลิส เมื่อร่วมมือกับบริษัทเกนสเลอร์ นายกเทศมนตรีกาเซตติและสมาชิกสภาของเมือง โฮเซ ฮวีซา ได้นำกลุ่มให้ตระหนักถึงความพยายามของพวกเขาในการทำให้พื้นที่นี้รองรับเหล่าคนไร้บ้านในแถบนั้น เอล ปูเอนเต ได้ฉายภาพของการบริหารจัดการอย่างจริงจัง “นั่นเป็นการปรับตัว*อย่างระมัดระวังให้การช่วยเหลือคนไร้บ้านชาวลอส แองเจลลิสมีเสถียรภาพ สร้างชีวิตใหม่ให้พวกเขา และย้ายพวกเขาเข้าไปอยู่ในที่พักถาวรให้เร็วที่สุด” ตั้งแต่เปิดตัวโครงการ A Bridge Home ตอนนี้มีพื้นที่รวม 29 แห่งทั่วเมืองที่เปิดดำเนินการหรืออยู่ในระหว่างดำเนินการแล้ว
_
Common Roadblocks
อุปสรรคทั่วๆ ไป
In this mission to address homelessness, many roadblocks stand in the way. NIMBYism, in particular, remains a recurring point of pushback. NIMBY stands for Not in My Backyard and refers to the tendency of locals to block homelessness initiatives in their communities. "A big part of our work at ACOF is educating communities on what we are bringing to an area. When people hear about permanent supportive housing in their neighborhood, they immediately think of it as an encampment*," explained Jubany. "Often, our buildings are some of the nicest in a community. It's important to understand that permanent supportive housing is an organized and structured environment. We are looking to heighten the design quality of a neighborhood."
ในภารกิจหาบ้านให้คนไร้บ้านนี้มีอุปสรรคมากมาย โดยเฉพาะกลุ่ม NIMBYism (กลุ่มคนที่ไม่ชอบให้มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ เกิดขึ้นในบริเวณที่อยู่อาศัยของตน) ยังคงมีการตอบโต้เกิดขึ้นอยู่ซ้ำๆ NIMBY มาจากคำว่า Not in My Backyard และหมายถึงอุปนิสัยหนึ่งของคนในท้องที่ที่ต่อต้านโครงการริเริ่มด้านคนไร้บ้านในชุมชนของพวกเขา “ส่วนหลักของงานของ ACOF คือการให้ความรู้แก่ชุมชนว่าเราจะนำอะไรมาให้พื้นที่นี้ เมื่อผู้คนได้ยินเกี่ยวกับที่พักอุปถัมภ์ถาวรในละแวกบ้าน พวกเขาสรุปทันทีว่ามันคือค่ายพักแรม*” จูบานีอธิบาย “บ่อยครั้ง อาคารของเราเป็นส่วนที่ดีที่สุดของชุมชน เป็นเรื่องสำคัญมากที่จะเข้าใจให้ได้ว่า ที่พักอุปถัมภ์ถาวรเป็นการจัดระเบียบและสร้างสภาพแวดล้อม เราพยายามเพิ่มคุณภาพการออกแบบในละแวกนี้”
_
Michael Pinto elaborated on this point, explaining the common use of the California Environmental Quality Act (CEQA) to halt homelessness projects. "Much of the public is very humanitarian and want people to be housed, but they get concerned about their kids walking through tent villages, or any other number of anticipated outcomes," he said. Moreover, Carol Galante, faculty director of the Terner Center for Housing Innovation at UC Berkeley, and a former assistant secretary of the U.S. Department of Housing and Urban Development under President Barack Obama told The San Francisco Chronicle:
ไมเคิล ปินโตบรรยายเรื่องนี้อย่างละเอียด อธิบายถึงการใช้กฎหมาย the California Environmental Quality Act (CEQA) เพื่อยับยั้งโครงการคนไร้บ้านนี้ “ผู้คนจำนวนมากมีมนุษยธรรมและต้องการให้ผู้คนมีบ้านอยู่ แต่พวกเขาก็คำนึงถึงการที่ลูกหลานต้องเดินผ่านกลุ่มเต้นท์ หรือผลลัพธ์แย่ๆ อื่นๆ ที่พวกเขาคิด” เขากล่าว ยิ่งกว่านั้น แครอล กาเลนเต หัวหน้าคณาจารย์ของศูนย์เทอร์เนอร์เพื่อนวัตกรรมที่อยู่อาศัยที่มหาวิทยาลัย UC Berkeley และอดีตผู้ช่วยรัฐมนตรีกระทรวงการเคหะและพัฒนาเมืองสหรัฐภายใต้ประธานาธิบดีบารัค โอบามา ได้บอกสำนักข่าว The San Francisco Chronicle ว่า:
_
"It (CEQA) has been abused in this state for 30 years by people who use it when it has nothing to do with an environmental reason...NIMBY-ism is connected to the fact that for everyone who owns their little piece of the dream, there's no reason to want development next door to them...CEQA gives them a tool to effectuate their interest. It's a sense of entitlement that comes with an incentive because it makes their property worth more money."
“เราใช้กฎหมาย (CEQA) ในรัฐนี้แบบผิดๆ มากว่า 30 ปี โดยผู้ที่จะใช้มันเมื่อไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสาเหตุทางสภาพแวดล้อม ...ลักษณะความเป็น NIMBY-ism สัมพันธ์กับข้อเท็จจริงที่ว่าสำหรับทุกคนที่มีเศษเสี้ยวความฝัน ไม่มีเหตุผลที่ต้องการการพัฒนาใกล้ตัวพวกเขา ...กฎหมาย CEQA มอบเครื่องมือที่สร้างผลประโยชน์ให้พวกเขา ความรู้สึกว่าได้รับสิทธิพิเศษที่มาพร้อมกับสิ่งจูงใจ เพราะมันทำให้ทรัพย์สินของพวกเขามีค่ามากขึ้น”
_
For organizations like ACOF, who sometimes face blockage of this kind, it's interesting to see the final product of their properties, beautifully designed housing developments that look nothing like the falsely expected "encampments" NIMBYists fight against. As well-intentioned and capable as some may be to tackle homelessness, there are those geared and motivated to stand in opposition. Even aside from NIMBYism, challenges in acquiring land to build housing remains a mounting obstacle. Add that to the backlash many communities express amid the introduction of developments in their communities coupled with the growing political pressure and public frustration, and you get a social grenade with the pin removed.
สำหรับองค์กรอย่าง ACOF ผู้ซึ่งบางครั้งต้องเผชิญกับอุปสรรคเหล่านี้ สนใจที่จะเห็นผลลัพธ์สุดท้ายของทรัพย์สินของพวกเขา โครงการพัฒนาที่พักที่ออกแบบอย่างสวยงาม ที่ไม่มีส่วนไหนเหมือนที่ถูกเข้าใจอย่างผิดๆ ว่าเป็น “ค่ายพักแรม” อย่างที่กลุ่ม NIMBY ต่อต้าน ตามที่คาดหวังในแง่บวกและสามารถทำได้เท่ากับที่บางคนได้เคยจัดการกับปัญหาคนไร้บ้านมาแล้ว ยังมีเครื่องมือและแรงจูงที่จะทำให้โครงการยังคงเดินหน้า แม้ว่านอกจากปัญหาพวก NIMBY ความท้าทายในการหาพื้นที่ก่อสร้างที่พักยังคงเป็นอุปสรรคสำคัญ ยังมีการตอบโต้ที่หลายชุมชนแสดงออกในช่วงระยะแรกของโครงการในชุมชนของพวกเขาควบคู่ไปกับความกดดันทางการเมืองและความสับสนของสังคมที่เพิ่มขึ้น และคุณได้รับระเบิดมือที่ถอดสลักแล้วมา (ผู้เขียนเปรียบเปรย)
_
Some Numbers
สถิติบางอย่าง
In a summary provided by the Los Angeles Almanac*, according to the Los Angeles Homeless Services Authority, in 2019, approximately 50,000 to 60,000 persons may be found homeless on any given night in Los Angeles County, more than 44,000 of them on the streets. Youth, from minors through age 24, make up 8,915 of the County's homeless population (8,072 in 2018).
9% are under age 18.
31% are female.
15% are in family units (often headed by a single mother}.
16% are physically disabled.
28% are chronically* homeless.
15% of homeless population have substance abuse disorders.
25% of homeless population suffers from serious mental illness.
7% of homeless population were victims of domestic/intimate partner violence.
ในรายงานประจำปีของสำนักสถิติ the Los Angeles Almanac* สรุปข้อมูลจากหน่วยงาน the Los Angeles Homeless Services Authority ในปี 2019 (พ.ศ. 2562) ระบุว่าเราอาจพบประชากรราว 5-6 หมื่นคนกลายเป็นคนไร้บ้านในคืนใดคืนหนึ่งในเขตเมืองลอส แองเจลลิส มากกว่า 44,000 คนในจำนวนนั้นอยู่บนท้องถนน เป็นเยาวชนอายุน้อยกว่า 24 ปี ถึง 8,915 คนจากจำนวนคนไร้บ้านทั้งหมดในเมือง (8,072 คนในปี 2018)
9% อายุน้อยกว่า 18 ปี
31% เป็นผู้หญิง
15% เป็นครอบครัว (ส่วนมากเป็นครอบครัวแม่เลี้ยงเดี่ยว)
16% ทุพพลภาพ
28% ไร้บ้านถาวร
15% ของจำนวนผู้ไร้บ้านทั้งหมดติดยาเสพติด
25% ของจำนวนผู้ไร้บ้านทั้งหมดมีปัญหาทางทุขภาพจิตอย่างรุนแรง
7% ของจำนวนผู้ไร้บ้านทั้งหมดเป็นเหยื่อจากความรุนแรงในครอบครัว
What the numbers don't communicate is the fact that we have housed more homeless people than ever, but housing affordability has arrived as the primary root cause of the rise in homelessness. The crisis, among many others, is one of affordable housing.
สิ่งที่ตัวเลขเหล่านี้ไม่ได้บอกคือข้อเท็จจริงที่ว่าเราจัดหาที่พักให้คนไร้บ้านได้มากกว่าที่เคยเป็นมา แต่ความสามารถในการเข้าถึงการมีที่อยู่อาศัยได้เป็นรากของสาเหตุการเพิ่มขึ้นของคนไร้บ้าน วิกฤติหนึ่งในหลายๆ เรื่อง คือ ที่พักอาศัยที่มีราคาพอที่คนจะจ่ายไหว
_
What’s the Architect’s Part?
ส่วนของสถาปนิกคืออะไร
We've all likely heard it argued that architects shouldn't get involved in social issues, that we should focus on design and refrain from sticking our head where it doesn't belong. "When I was in undergrad, anytime someone brought up a project where they wanted to have an impact, you got your hand smacked. It was like, 'Hey, don't you remember the failures of modernism?' Pinto reminisced. "I have students who share their frustrations. They're getting their hands smacked also. I tell them that not only can we make a difference, but that we have an obligation to use what we're learning and think about how it interfaces with the larger needs of society."
เราอาจเคยได้ยินข้อโต้เถียงว่า สถาปนิกไม่ควรเข้าไปเกี่ยวข้องกับประเด็นทางสังคม ควรมุ่งเน้นความสนใจไปที่การออกแบบและไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่ใช่เรื่องของเรา “สมัยที่ผมเรียนปริญญาตรี ทุกครั้งที่มีคนเสนอโครงการที่มีอิมแพค เหมือนเป็นการทำให้ตัวเองโดนตีมือ มันเหมือนแบบ เฮ้ จำความล้มเหลวของโมเดิร์นนิสซึมได้มั้ย?” ปินโตนึกย้อนไป “ผมมีนักเรียนหลายคนที่สับสนเหมือนๆ กัน แล้วพวกเขาก็เหมือนทำตัวเองให้ถูกตีมือด้วย ผมบอกพวกเขาว่าไม่ใช่แค่เราสามารถสร้างความแตกต่างได้ แต่เรายังมีหน้าที่ที่จะใช้สิ่งที่เราได้เรียนรู้และคิดเกี่ยวกับวิธีเชื่อมสิ่งเหล่านั้นกับความต้องการมากมายของสังคม”
_
It's reasonable to think that architects cannot impact a societal issue like homelessness. Not by themselves anyway. As both Helena and Michael advocate, tackling a broad social problem like this takes collaboration, it's about going in, becoming a student, and learning about the communities and the people who need help. It's about capitalizing on the years of dedication, research, and education that many organizations and individuals have undergone* to address this crisis. And it ultimately becomes about stepping back and asking oneself, what can I contribute here? We aren't saviors with capes and a roll of drawings, here to save the day, but rather fellow citizens and human beings with an expertise that can profoundly aid in the mission to support our neighbors in attaining one of their most basic human needs.
ฟังดูมีเหตุมีผลที่คิดว่าสถาปนิกไม่สามารถสร้างผลกระทบต่อปัญหาสังคมอย่างเรื่องคนไร้บ้าน ไม่ใช่ด้วยตัวสถาปนิกเอง อย่างที่ทั้งเฮเลนาและไมเคิลได้อุทิศตัวต่อสู้กับปัญหาสังคมอย่างการสร้างความร่วมมือ มันคือการเอาตัวเข้าไป เป็นนักเรียน และเรียนรู้เกี่ยวกับชุมชนและผู้คนที่เขาต้องการช่วยเหลือ มันคือการลงทุนลงแรงในปีแห่งการอุทิศตน ค้นคว้า และศึกษาอย่างที่หลายๆ องค์กรและบุคคลได้เผชิญ*เพื่อแก้ไขวิกฤตินี้ และสุดท้ายก็เป็นการถอยหลังและถามตัวเองว่า เราสามารถช่วยอะไรที่นี่ได้บ้าง? เราไม่ใช่ผู้กอบกู้ที่มาพร้อมผ้าคลุมและม้วนแบบก่อสร้างที่มาช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี แต่เป็นเพียงแค่พลเมืองและมนุษย์ที่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องที่สามารถช่วยสนับสนุนภารกิจให้เพื่อนร่วมเมืองเดียวกับเราได้รับปัจจัยพื้นฐานที่สุดในการดำรงชีวิต
บทความต้นฉบับ
onset = (n) การบุกรุก, การโจมตี, การจู่โจม, การเริ่มต้น
show promise = (idm) ค่อนข้างจะประสบความสำเร็จ
endemic = (adj) เกี่ยวกับท้องถิ่นหนึ่งเฉพาะ (n) โรคประจำท้องถิ่นหนึ่ง
mar = (vt) ทำให้เสียหาย
dilemma = (n) ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
lurk = (vi) ซุ่มซ่อน
prematurely = (adv) ก่อนกำหนด
toil = (n) งานหนัก, ความเหน็ดเหนื่อย (vi) ทำงานหนัก, เหนื่อยยาก
recuperate = (vi,vt) ทำให้ฟื้นคืน, ทำให้แข็งแรง, กู้, พักฟื้น
implementation = (n)การทำให้เกิดผล
respite = (n) การผ่อนผัน, การหยุดพัก, การทุเลา, การบรรเทา
sobriety = (n) การงดเครื่องดื่มอัลกอฮอล์หรือยา
acute care = (n) การบริบาลเภสัชกรรมทางผู้ป่วยใน
demolition = (n) การรื้อ, การทำลาย, การโค่นล้ม
nuance = (n) ความแตกต่างเล็กน้อยมาก
RFP = Request for Proposal
scaffold = (n) นั่งร้าน, ยกพื้น, โครงยกพื้น, วัสดุที่ใช้ทำนั่งร้าน, แกน, หลัก
to bring something to the table = (idm) การนำข้อเสนอ/ของดีมาพูดคุยกันแลกเปลี่ยนกัน
tailor to = (phrv) ปรับให้เหมาะสม
encampment = (n) การตั้งค่าย, การตั้งแคมป์, การพักแรม, การตั้งที่พัก
Almanac = (n) สมพัตสร หนังสือรายปีที่ให้ความรู้เบ็ดเตล็ดต่างๆ ในรูปแบบปฏิทินเหตุการณ์ ตารางสถิติ ทําเนียบนาม และพรรณาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในรอบปี
chronically = (adv) แบบเรื้อรัง
undergo = (vt) ได้รับ, ทน, ประสบ, ผ่าน
Comments